Hoofdpijn beheerste mijn leven. En van mijn hobby wilde ik mijn beroep maken. Althans dat was de bedoeling. Na een tip van een bevriende mede denksporter maakte ik een afspraak in Rijnsburg. Een sfeervolle ruimte lachte mij toe.
Onder het genot van een kop thee vertelde ik een beetje mijn verhaal. Mede door het vertellen ontdekte ik een beetje wie ik was. Een denker, een controle freak. Iemand die voortdurend de touwtjes in handen wil hebben en houden. Daarvoor concentreerde ik mij ook alleen maar op de klachten.Ik wilde tenslotte weer de controle
Toen ik ook nog eens op uitnodiging van Peter ging staan met mijn ogen dicht en bijna omviel schrok ik. Had ik zo´n slecht gevoel?
Ook op een tol kon ik nauwelijks met hulp blijven staan. Later ontdekte ik dat ik eigenlijk geen contact had met mijn lichaam en al helemaal niet met mijn benen. Zolang ik alles maar kon zien en controleren lukte veel. Met ogen dicht,op gevoel, was ik mijzelf volkomen kwijt en verkrampte ik. Een oefening op een oefentol zal ik nooit vergeten. Op de tol kon ik niet staan met ogen dicht, ik verkrampte volledig.Vooral in mijn nek. Een gevoel wat ik ook herkende in het dagelijks leven.Na een paar behandelingen op de bank, oefeningen thuis en in de praktijk, werden mijn benen en rug zachter. Ook de nachtelijke krampen werden minder. Ik sliep rustiger en………… mijn hoofdpijn werd minder.
Nu, jaren later, is de hoofdpijn verleden tijd en functioneer ik onder druk. Ik ben mij ook veel meer bewust van mijzelf en mijn omgeveving. En al helemaal van mijn instrument, mijn lichaam. Soms ga ik nog wel eens even langs in Rijnsburg.
Geen straf overigens, eerder een feest……..
Denksporter
